از ويژگي هاي اسمز معكوس قابليت آن در جهت خالص كردن آب از نظر باكتريائي و شيميائي در يك عملكرد واحد
مي باشد كه منجر به حدف 90 تا 98 درصد از نمك هاي محلول و 95 تا 98 درصد از فلزات سنگين مي گردد .

از ويژگي هاي اسمز معكوس قابليت آن در جهت خالص كردن آب از نظر باكتريائي و شيميائي در يك عملكرد واحد
مي باشد كه منجر به حدف 90 تا 98 درصد از نمك هاي محلول و 95 تا 98 درصد از فلزات سنگين مي گردد . به
ويروس ها و پايروژن ها توسط غشاهاي اسمزي دفع شده و ازورود آنها به درون آب خالص ˛ علاوه باكتري ها
توليدي ممانعت مي شود . اين پروسه فيزيك پيوسته نياز به استفاده از احياءكننده هاي جانبي ندارد .
ميزان جريان برق مصرفي در اين فرآيند پائين است و كاركردن با آن نيازي به مهارت هاي خاص و سيستم هاي
كنترل پيچيده ندارد.
دستگاههاي ريورس اسمز عرضه شده توسط شركت تاوسگال بهترين و مدرنترين تجهيزات موجود در بازارهاي
امروزي هستند .
اين دستگاهها به سهولت مي توانند براي تكميل عملكردهاي پيش تصفيه و پس تصفيه در يك سيستم قرار گرفته
و جوابگوي اكثر نيازهاي كاربردي مراكز پزشكي و صنايع مختلف كشور باشند .
كيفيت آب مورد نياز دستگاههاي همودياليز
كيفيت آب مصرفي براي آماده سازي محلول دياليز از اهميت بسياري برخوردار است . اين مساله اغلب در مراكز
همودياليز ناديده گرفته مي شود . بسياري از متخصصان علت برخي حوادث ناگوار در مراكز دياليز را نامناسب بودن
آب كيفيت آ ب مصرفي تشخيص داده اند .
ميزان آب شرب مورد نياز هر فرد 2 ليتر در روز يا 14 ليتر در هفته مي باشد درحاليكه بيماران دياليزي هر باربه
مدت 4 ساعت تحت درمان همودياليز قرارمي گيرند و بنابراين به آبي معادل 360 ليتر نياز دارند.نكته قابل توجه
اينكه آلاينده ها در آب آشاميدني تنها وقتي وارد دستگاه گوارش شوند مي توانند وارد گردش خون گردند درحالكه
در هنگام همودياليز آلاينده ها در مايعات دياليز فقط بطور غيرانتخابي از غشاء نيمه تراوا صافي عبور مي كنند . در
انسان سالم مواد سمي از طزيق كليه ها فع مي شود اما در بيماران با نارسائي مزمن كليه تجمع مواد سمي وجود
خودهد داشت لذا رعايت استانداردهاي ميكروبي – شيميائي و فيزيكي امروزه براي آب دياليز حياتي است .
آب تصفيه نشده داراي ذرات معلق مثل گل – سنگ – آهن و كلوئيدهاي حاوي سيلس همچنين مواد آلي حل
شده و حل نشده است كه باعث آلودگي آب مي شوند.
نمك هاي غير آلي مانند كلسيم – آهن – روي و تركيبات آلي آلاينده هاي شيميائي اصلي آب هستند . مواد آلي
اغليب از مواد طبيعي نظير تانين – لينگوئين و يا ميكروب كش ها و كودها حاصل مي شود .
آلاينده هاي صنعتي منبع مهم ديگري از آلاينده هاي آب مي باشند . درجه آلاينده هاي شيميائي آب در شرايط
مختلف محلي و فصلي متفاوت است. معمولا به آب آشاميدني شهري مواد شيميائي مثل سولفات آلومينيم – كلر –
كلرين يا فلور اضافه مي شود و همچنين در طي توزيع آب ممكن است مواد سمي نظير مس – روي و يا سرب به
آب اضافه شوند به همين دليل نامناسب بودن كيفيت آب و بالا بودن املاح و مواد آلوده كننده در چنين مراكزي
مي تواند براي بيماران دياليزي بسيار خطرآفرين باشد .پس بنابراين اگر چه كيفيت آب شهري ممكن است با آب
شرب مطابقت داشته باشد اما مصرف چنين آبهائي بدون تصفيه تكميلي در مراكز دياليز براي بيماران مطمئن نبوده
و خطرات زيادي به همراه دارد . به همين دليل براي استفاده از چنين آب هائي در مراكز دياليز بايد آنها مجددا
مورد تصفيه تكميلي قرار گيرند .